Genista tinctoria
Inne nazwy: żółcidło
Roślina trująca!
Janowiec barwierski rośnie dziko niemal w całej Europie i w Azji Mniejszej.
W lecznictwie zaczęto stosować janowiec od XVI wieku. Stosowano go przede wszystkim jako środek hamujący krwawienia i napotny, a niekiedy również jako moczopędny i przeczyszczający. Z kwiatów janowca otrzymywano jasnożółty barwnik, którego używano do barwienia wełny, bawełny, lnu i jedwabiu, a z liści wyrabiano barwnik zielony.
Ziele janowca stosuje się jako lek moczopędny przy osłabionej czynności nerek, przy zapaleniu pęcherza i dróg moczowych, obrzękach, a pomocniczo także w niektórych chorobach przemiany materii, schorzeniach reumatycznych, skazie moczanowej, kamicy moczowej oraz w leczeniu niektórych chorób skórnych, spowodowanych nagromadzeniem substancji toksycznych w organizmie. W mieszance z innymi ziołami używa się go również jako środka podwyższającego ciśnienie krwi. Zawarty w zielu alkaloid ? cytozyna znosi objawy głodu nikotynowego i podaje się ją doustnie w kuracjach odwykowych palaczom tytoniu.
Ziele jałowca wchodzi w skład mieszanek ziołowych stosowanych przy zaparciach.
Uwaga! Ziele janowca odznacza się silnym działaniem i w dawkach wyższych od leczniczych może powodować nudności, wymioty i bolesne skurcze.