Artemisia absinthium L.
Inne nazwy: piołun, wermut, absynt, bielica piołun.
Roślina wieloletnia występująca w Europie, Ameryce Północnej, zachodniej Azji i północnej Afryce.
Ziele i liść piołunu stosowane są jako lek aromatyczno – gorzki lek pobudzający trawienie, przeciwskurczowy w przewlekłym nieżycie jelit. Ziele leczy również niestrawności, zaburzenia kwasoty żołądka, choroby wątroby i woreczka żółciowego.
Tujon zawarty w zielu, w większych dawkach wywołuje podrażnienia wątroby. Przy długim stosowaniu w postaci napojów alkoholowych jak absynt czy wermut, może dojść do zaburzeń nerwowych i psychicznych.
Wyciągi z piołunu wchodzą w skład płynów do leczenia wszawicy. Napar z ziela w postaci lewatywy stosuje się przeciw glistom, lamblii i owsikom. Sproszkowane ziele piołunu można używać do odstraszania pluskiew i pcheł.
W przemyśle spożywczym piołun służy do produkcji wermutów i wódek ziołowych.
W gospodarstwie domowym znajduje zastosowanie jako przyprawa do pieczeni wieprzowej, pieczonego boczku, golonki, czerwonego barszczu i ostrych sosów.
Dawniej piołunu używano do barwienia tkanin lnianych i nici na cytrynowożółty kolor.