Burak zwyczajny

Beta vulgaris

Beta vulgaris

Burak wywodzi się z rodziny morskiej, której uprawa i selekcja doprowadziły do wyhodowania gatunków uprawnych. Takie same pochodzenie mają: burak pastewny i cukrowy, boćwina. Warzywo znane już w czasach asyryjskich, było cenione przez Greków, który składali je w ofierze Apollinowi. Rzymianie przedkładali buraki nawet nad wychwalaną kapustę i znali wiele sposobów jej przyrządzania. W piśmiennictwie angielskim pierwsze zmianki o tej roślinie pojawiły się już w XIV wieku, pierwszy opis odpowiadający dzisiejszej roślinie można znaleźć w niemieckim wydawnictwie z 1558 roku, chociaż w tym czasie była to na północy Europy roślina stosunkowo mało znana.

Korzenie można spożywać na surowo – np. utarte do surówki – można je także gotować i marynować. Młode liści przyrządzane jak szpinak lub dodatek do sałatki są ciekawym urozmaiceniem jadłospisu. W medycynie ludowej używa się buraków jako środka tonizującego krew, jest on też łagodnym środkiem regulującym pracę serca. Ostatnie badania wykazały, że codzienne wypijanie jednej szklanki soku z buraków może chronić przed rakiem.