Geum urbanum L.
Nazwy ludowe: kuklik goździk, ziele goździkowe, benedykt.
Występuje w Afryce Północnej, Azji, Europie, a jako gatunek zawleczony również w Australii i na Nowej Zelandii. W Polsce jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Surowiecem zielarskim jest korzeń (Radix Gei urbani, Radix Caryophyllatae), zawierający geinę (glikozyd), garbniki (do 30%), kwasy organiczne (galusowy, kawowy, chlorogenowy), flawonoid, eugenol (olejek eteryczny).
Stosuje się korzeń jako środek przeciwbiegunkowy, wzmacniający, ściągający i antyseptyczny w chorobach żołądka i malarii. Używany jest do płukania jamy ustnej, by wzmocnić dziąsła i zęby, wykorzystywane jest również jego działanie antyseptyczne.
Kłącze kuklika jest dodawane do mieszanek ziołowych stosowanych w leczeniu zgagi.
Kłącza ze względu na jego smak i zapach przypominający goździki, używano dawniej jako przyprawę, oraz do aromatyzowania niektórych gatunków likierów i piw.