Linaria vulgaris (Mill.)
Występuje na półkuli północnej – w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Roślina pospolita na całym obszarze Polski.
Surowcem zielarskim jest ziele (Herba Linariae). Zawiera alkaloid peganinę, fitosterole, kwasy organiczne, flawonoidy i inne.
Działa łagodnie przeczyszczająco, moczopędnie, przeciwzapalnie. Pobudza perystaltykę jelit, rozluźnia mięśnie gładkie dróg żółciowych. Napary używane były do łagodzenia dolegliwości hemoroidów. W tym celu wykonywano też maści z ziela lnicy zmieszanego ze smalcem. Ponieważ jej działanie przeczyszczające jest trzykrotnie słabsze od kruszyny, była używana w przewlekłych zaparciach u dzieci, osób starszych. Używano ją także przy zaburzeniach trawienia, wzdęciach i atonii jelit.
Ziele lnicy jest składnikiem mieszanek ziołowych leczących zaparcia.
Dawniej była dość uciążliwym chwastem lnu i stąd pochodzi jej nazwa rodzajowa.
Z powodu kształtu kwiatów, przypominającego buty, nazywana była dawniej przez lud pantofelkami Matki Boskiej.