Viscum album L.
Występuje na terenie niemal całej Europy oraz w południowej i zachodniej Azji. W Polsce gatunek często spotykany. Jest to roślina półpasożytnicza, sama syntetyzuje substancje odżywcze, podczas gdy wodę i sole mineralne pobiera od drzewa-żywiciela. Potrzeby jemioły są znikome wobec możliwości gospodarza i z reguły jemioły nie czynią mu krzywdy.
Jemioła jest rośliną leczniczą. Odgrywała też ważną rolę w dawnych wierzeniach i obyczajach, rolę taką w niektórych krajach zachowała także współcześnie.
Surowcem zielarskim jest ziele jemioły. Zawiera ono cholinę, acetylocholinę, histaminę, flawonoidy, trójterpeny, kwasy organiczne, glikoproteiny i wiskotoksyny.
Napar z ziela to środek zalecany przeciw nadciśnieniu tętniczemu, mający ponadto właściwości zwalniania rytmu serca, pomocy w leczeniu miażdżycy i niezbyt obfitych krwawień menstruacyjnych. Poza tym leczy się nim stwardnienie tętnic, reumatyzm oraz nowotwory płuc i jajników. Ponieważ jemioła jest lekko toksyczna, nie powinno się nią kurować bez zgody i wiedzy lekarza.
Napar ma również zastosowanie w kosmetyce. Zaleca się przemywanie nim wrażliwej i łatwo przetłuszczającej się skóry, na którą działa oczyszczająco, przeciwzapalnie, wygładzająco, równocześnie zapobiegając przetłuszczaniu się jej.
Ziele jemioły wchodzi w skład mieszanek ziołowych stosowanych przy leczeniu nadciśnienia.
Ze względu na swoją „inność” już bardzo dawno, jeszcze w czasach pogańskich, została uznana za roślinę świętą, mającą magiczne moce. Wierzono, że ziele jemioły powieszone przy kołysce małego dziecka miało zapobiec rzuceniu uroku przez odwiedzających go gości. Często podczas świąt Bożego Narodzenia i w Nowy Rok gałązki jemioły wieszane są w domach przy suficie lub nad drzwiami. Jemioła ma przynieść domowi i jego mieszkańcom szczęście w nadchodzącym roku. Zwyczaj ten narodził się w krajach nordyckich, gdzie jemioła zawieszona nad wejściem do domostwa promieniować miała na cały dom zgodą, miłością i szczęściem odpędzając uroki i demony.
W Polsce występują 3 podgatunki jemioły:
– jemioła pospolita typowa rośnie nie drzewach liściastych (topole, brzozy, lipy, robinie akacjowe, klony, jabłonie, grusze i jarzębiny)
– jemioła pospolita rozpierzchła rośnie na sosnach, rzadziej na modrzewiach i świerkach
– jemioła pospolita jodłowa rośnie na jodłach