Ślazowiec pensylwański

Sida hermaphrodita Rusby.

KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA

Inne nazwy: malwa pensylwańska, sida.

Roślina wieloletnia.
W warunkach naturalnych ślazowiec pensylwański rośnie w Ameryce Północnej. Jest uprawiany m.in. w Polsce jako roślina energetyczna.

Wykorzystuje się go także jako surowiec w przemyśle celulozowo – papierniczym, jako roślinę paszową oraz jako roślinę rekultywacyjną. 

Wymagania klimatyczno – glebowe ślazowca pensylwańskiego nie są zbyt duże. Roślina nadaje się do uprawy we wszystkich rejonach kraju i wykazuje sporą odporność na skrajne temperatury, zarówno niskie jak i wysokie.

Uprawy ślazowca są obecnie wykorzystywane przede wszystkim do celów energetycznych. 

Obok wykorzystania w energetyce ślazowiec pensylwański nadaje się do rekultywacji terenów zdegradowanych chemicznie, ponownego wykorzystania gruntów odłogowanych, nasadzeń w pasach przydrożnych, chroniących inne uprawy przed zanieczyszczeniami komunikacyjnymi, tworzenia tzw. remiz śródpolnych.

Ze względu na odpowiednio dużą zawartość celulozy, żywic i wosku w łodygach ślazowiec pensylwański może być wykorzystywany w przemyśle celulozowo – papierniczym, zaś obecność substancji zbliżonych do zawartych w żywokoście lekarskim czyni go wartościowym surowcem farmaceutycznym. Poza tym ślazowiec może też być wykorzystywany w charakterze pożytku pszczelego (kwitnie aż do jesiennych przymrozków).