Agrimonia procera.
W XIX wieku ziele rzepiku zalecane było przeciwko chorobom płucnym, zaflegmieniom i zapaleniu gardła (także angina).
W medycynie ludowej ziele rzepiku używane jest w leczeniu chorób wątroby, pęcherzyka żółciowego, żołądka i jelit. Leczy stany zapalne.
Reguluje wydzielanie żółci. Preparaty z rzepiku są pomocne w terapii kamicy żółciowej, stanów zapalnych wątroby i pęcherzyka żółciowego, żołądka i jelit, nieżytów przewodu pokarmowego. Zapobiega atonii jelit i dróg żółciowych. Zmniejsza obrzęk wątroby.