Hamamelis virginiana L.
Krzew lub małe drzewo pochodzące ze wschodnich stanów USA i z Kanady. Zwykle rośnie nad brzegami rzek i strumieni. W Polsce jest uprawiany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna oraz na potrzeby przemysłu zielarskiego.
W lecznictwie mają zastosowanie kora i liście oczaru.
Wyciągi z oczaru uszczelniają naczynia krwionośne, regulują krążenie podskórne, działają przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i przeciwkrwotocznie.
Oczar zalecany jest przy nieżytach, niewielkich krwawieniach z układu pokarmowego i płuc, w przypadku występowania żylaków, zapalenia błony śluzowej jelita grubego, w biegunce i dyzenterii.
Do użytku zewnętrznego stosowany jest w postaci okładów, maści, żelu – przyspiesza gojenie się ran, pomaga zlikwidować opuchliznę wywołaną przez stłuczenia, obrzęki, ukąszenia owadów, oparzenia, zapobiega infekcjom oraz likwiduje negatywne skutki wpływu promieni UV. Stosuje się go w leczeniu hemoroidów, bólach reumatycznych stawów i kręgosłupa, oraz nadwyrężeniu i bólach mięśni. Oprócz tego oczar ma zastosowanie na miejscowe zapalenia skóry i błon śluzowych, guzy krwawnicowe, czyraki, dolegliwości żylakowe, upławy, niektóre egzemy, zmiany grzybicze skóry, podrażnienia skóry po depilacji i goleniu, do płukania jamy ustnej, pędzlowania dziąseł.
Używany jest w postaci balsamów i kremów przeznaczonych do masażu ujędrniającego ciało, toników oraz maseczek kosmetycznych. Przyśpiesza proces regeneracji skóry skutecznie ją odmładzając. Pobudza ziarninowanie skóry.
Europejscy osadnicy z gałązek oczaru robili różdżki do poszukiwania wody i złota.