Szałwia łąkowa

Salvia pratensis L.

Salvia_pratensis_L.

Roślina wieloletnia występująca w Europie (bez Skandynawii). W Polsce jest gatunkiem średnio pospolitym. Rośnie na łąkach, przydrożach i nasypach. Roślina wskaźnikowa gleb bogatych w wapń.
Jako roślina lecznicza szałwia łąkowa ma mniejsze znaczenie niż szałwia lekarska, ale dawniej stosowano ją do leczenia chorób oczu oraz używano jako środka dezynfekcyjnego. Służyła także jako przyprawa do poprawiania smaku i zapachu wina i piwa.
Szałwia łąkowa działa stymulująco na pracę przewodu pokarmowego, pobudza wydzielanie soków trawiennych, przeciwdziała wzdęciom i ma słabe działanie antyseptyczne.
Świeże liście szałwi łąkowej to doskonała przyprawa.

Można ją stosować jako dodatek do potraw z ryb, a przede wszystkim do ryby z rusztu, bądź pieczonej, do ciemnych sosów, potraw z koniny, królika, szaszłyków, farszów mięsnych i marynowanych śledzi.