Hyzop lekarski

Hyssopus officinalis L.

Hyssopus_officinalis_L.

Inne nazwy: izop, Józefek

Roślina wieloletnia pochodząca z regionu śródziemnomorskiego i Azji środkowej, gdzie rośnie na wapiennych, słonecznych stokach.
Hyzop znany był już w starożytności – sporządzano z niego kropidła używane do święcenia domostw.

W wielu krajach uważano go za roślinę świętą, posiadającą właściwości oczyszczające. W średniowieczu ziela używano do leczenia chorób skóry, gardła, w puchlinie wodnej, a także jako środek wykrztuśny i przeczyszczający.
Do Polski hyzop dotarł dopiero w XVI wieku przywieziony przez benedyktynów i cystersów, którzy sadzili go w przyklasztornych ogrodach. Uważano że herbata z hyzopu z dodatkiem miodu wzmacnia żołądek i piersi. Młode, ulistnione, kwitnące pędy smażono na tłuszczu i spożywano jako lek poprawiający trawienie. Starsze kobiety wkładały świeże gałązki hyzopu między kartki książeczek do nabożeństwa, by swym zapachem orzeźwiał je podczas modlitwy.
Obecnie hyzop używany jest jako lek wykrztuśny, żołądkowy, przeciwpotny, ściągający i przeciwrobaczy.

Ziele hyzopu wchodzi w skład mieszanek ziołowych wspomagających proces trawienia,
W kuchni świeże lub wysuszone ziele stosowane jest jako przyprawa do sałat, surówek, mięs, zupy fasolowej i ziemniaczanej.
Olejek hyzopowy dodawany jest do likierów nadając im pikantno – gorzkawy smak.
Hyzop jest znakomitą rośliną miododajną chętnie oblatywaną przez pszczoły, a z uwagi na małe wymagania glebowe polecany jest do nasadzeń w ogródkach pszczelarskich, na rabatach i w ogródkach skalnych również jako roślinę ozdobną.