Ocimum sanctum Linne
Inne nazwy: Tulsi, Tulasi.
Bazylia święta jest stosowana w tradycyjnej medycynie hinduskiej, chińskiej i tajskiej. Trafiła również do Europy.
Dla Hindusów bazylia święta jest rośliną hodowaną w pobliżu świątyń i w pobliżu prawie każdego domu jako roślina kultowa. Z korzeni świętej bazylii robi się naszyjniki, z nasion robi się różańce modlitewne. Liść bazylii kładzie się na piersi zmarłego, co otwiera mu bramy niebieskie. Bazylię sznuje zarówno Krishna jak Vishnu, a nawet żona Vishnu, Laksmi przemieniła się w święta bazylię.
Nie przeszkadza to jednak Braminom spożywać codziennie kilka listków bazylii na śniadanie dla celów zdrowotnych.
Bazylia święta jest przydatna w leczeniu nieżytów układu oddechowego, astmy, zapalenia zatok obocznych nosa, chorób alergicznych, niestrawności, cukrzycy i chorób skóry na tle zaburzeń metabolicznych (ropne choroby skóry, wypryski). Szwajcarzy polecają bazylię świętą wspomagająco w leczeniu nowotworów i chorób reumatycznych. Jest cenną rośliną w leczeniu przeziębienia, anginy i grypy. Pomaga przy suchym kaszlu i chrypce. Działa ogólnie wzmacniająco, pobudza krążenie krwi, zwiększa wydzielanie żółci i soku żołądkowego, trzustkowego oraz jelitowego.
Wspomaga procesy trawienia. Stosowana na czczo działa przeciwpasożytniczo Przeciwdziała nieprzyjemnemu zapachowi z ust.
Świeże ziele, jak i same listki bazylii świętej to cenna przyprawa do pizzy, sałatek, mięsa, ryb, kanapek z serem pleśniowym. Także oliwa w której trzymano świeże ziele bazylii świętej nabiera przyjemnego zapachu i smaku.