Herniaria glabra L.
Występuje w Europie, północnej Afryce i zachodniej Azji. W Polsce rośnie na obszarze całego kraju, najobficiej jednak w północno-wschodniej części kraju. Jest dość pospolity.
Roślina lecznicza. Wykazuje nieznaczne działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie, zwłaszcza dróg moczowych; dość słabe działanie moczopędne. Przetwory z połonicznika wywierają działanie przeciwbakteryjne na drobnoustroje znajdując się w drogach moczowych, w tym również na szczepy oporne na antybiotyki i chemioterapeutyki.
Skład chemiczny: saponiny trójterpenowe – tzw. glabrozydy (11%), flawonoidy do 2,5% (np. hiperozyd, kwercetyna, narcyzyna), pochodne hydroksykumaryny ok. 0,2 (herniaryna, umbeliferon, skopoletyna), kwasy organiczne (m.in. kwas glikolowy, kwas glicerolowy), ślady olejku eterycznego, garbniki, sole mineralne.
Ziele połonicznika wchodzi w skład mieszanek ziołowych wspomagających pracę nerek.
Od czerwca do października zbiera się rozkwitające rośliny o jednolitej zielonej barwie, ścinając je pod pierwszym rozgałęzieniem, bez najniższej części łodygi, zwykle zdrewniałej. Suszy się w miejscach zacienionych i przewiewnych.