Różeniec górski

Rhodiola rosea L.

Rhodiola_rosea_L.

Inne nazwy: złoty korzeń.

Wieloletnia bylina z rodziny gruboszowatych, występująca w strefie alpejskiej i polarnoarktycznej; w Polsce spotykana w wilgotnych szczelinach skał wapiennych i granitowych w Sudetech i Karpatach.

W lecznictwie stosowane jest kłącze zebrane w okresie kwitnienia i owocowania rośliny i po pokrojeniu, suszone w warunkach naturalnych. Surowiec zawiera glikozydy fenolowe, flawonoidy, olejek lotny, garbniki, fenolokwasy i inne kwasy organiczne. Działa pobudzająco, ułatwia koncentrację, zwiększa aktywność fizyczną. W homeopatii stosowane jako środek uspokajający, przeciwgorączkowy, przeczyszczający i ściągający.

Kłącze różeńca może być składnikiem mieszanek ziołowych zwiększających wydolność fizyczną i umysłową organizmu.

Dawniej różeniec górski używany był do garbowania skór i barwienia tkanin.