Ononis spinosa
Inne nazwy: kolka, wilczyna, iglica, wilczy ogon, swar niewieści, lisi ogon.
Półkrzew lub bylina występująca powszechnie w Europie, w Polsce na niżu, na suchych łąkach i przydrożach, niekiedy uprawiana do celów farmerskich.
Obecnie w lecznictwie korzeń wilżyny stosowany jest przede wszystkim jako silnie działający środek moczopędny w schorzeniach nerek i dróg moczowych, chorobach reumatycznych i niektórych chorobach skóry. Ponadto ma działanie przeciwkrwotoczne, zalecane jest w leczeniu hemoroidów i schorzeniach przewodu pokarmowego, przebiegających z niewielkimi krwawieniami z uszkodzonych naczyń krwionośnych.
Korzeń wilżyny wchodzi w skład mieszanek ziołowych wspomagających pracę nerek.
W lecznictwie ludowym miał podobne zastosowanie.
Według przesądów miała odstraszać demony, strzec przed zarazami bydła i nieszczęściami.