Galega officinalis
Inne nazwy: kozia ruta, rutewka.
Rutwica lekarska rośnie w środkowej i południowej Europie i na Bliskim Wschodzie, aż po Iran.
Na północy granica jej występowania sięga do południowej części Polski i tam występuje jako rzadka roślina podmokłych łąk, brzegów wód i zarośli.
Rutwicę znano i uprawiano w starożytnej Grecji i w Rzymie.
We Włoszech została rozpowszechniona już we wczesnym średniowieczu. W XVII wieku można ją było spotkać w wielu ogrodach przyklasztornych całej Europy. W Szwajcarii i w Holandii uprawiano ją dawniej na mlekopędną paszę, a we Włoszech sporządzano z niej surówki.
Do celów leczniczych służą wierzchołki zakwitających pędów rutwicy lekarskiej. Związki zawarte w zielu działają przeciwcukrzycowo, mlekopędnie, moczopędnie i napotnie. Jako środek mlekopędny, zalecany matkom cierpiącym na niedobór pokarmu, zaleca się napar z ziela rutwicy. Jest ono również składnikiem wielu mieszanek ziołowych polecanych przy cukrzycy.