Robinia pseudoacacia
Inne nazwy: akacja, grochodrzew biały, robinia biała, robinia pospolita, grochodrzew akacjowaty.
Robinia akacjowa pochodzi z Ameryki Północnej, skąd sprowadził ją francuski ogrodnik Robin. Bardzo szybko zyskała popularność w Europie, przede wszystkim jako ozdobne drzewo parkowe.
W lecznictwie ludowym kwiaty robinii od dawna stosowano w leczeniu chorób układu pokarmowego, którym towarzyszyła nadkwaśność żołądka. Były też znanym środkiem moczopędnym, pobudzającym apetyt i ułatwiającym trawienie.
Obecnie surowcem zielarskim są również kwiaty robinii.
W medycynie używa się ich przede wszystkim jako środka moczopędnego. Stosuje się je najczęściej w formie naparu przy osłabionej czynności nerek, zmniejszonym wydalaniu moczu i obrzękach. Zaleca się je również przy zaburzeniach przepływu żółci do dwunastnicy i przy bolesnych skurczach dróg żółciowych. Ponadto działają lekko uspokajająco.
Kwiaty robinii można również dodawać do kąpieli ziołowych. Taka kąpiel wyraźnie poprawia samopoczucie, odpręża i relaksuje.
Z kwiatów także można również sporządzać lecznicze przeciery, konfitury i syropy. Świeże kwiaty można dodawać do surówek, sałatek i wypieków, a nawet smażyć w cieście i podawać posypane z wierzchu cukrem.
Robinia akacjowa jest rośliną miododajną.