Nostrzyk biały

Melilotus albus  Nostrzyk biały to roślina dwuletnia. Rodzimym obszarem jego występowania jest Afryka Północna, znaczna część Azji oraz wschodnia, południowa i środkowa Europa, ale rozprzestrzenił się także w Australii i Nowej Zelandii, w Ameryce Południowej, Środkowej i Północnej. U nas jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Porasta suche wzgórza, zarośla, rowy i przydroża.
Ziele nostrzyka białego ma zastosowanie w leczeniu hemoroidów, zakrzepowego zapalenia żył, leukopenii. Zmniejsza przepuszczalność ścian włosowatych, zdecydowanie poprawiając przepływ krwi. Ma również niewielkie zastosowanie w leczeniu astmy i nieżytów górnych dróg oddechowych. Wykazuje ponadto działanie słabo uspokajające, moczopędne, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Można go używać do leczenia bezsenności, nerwobólów, bólów głowy spowodowanych nadciśnieniem tętniczym i bolesnym miesiączkowaniem. Nie wolno go stosować u osób cierpiących na skazę krwotoczną, lub z ogólnie obniżoną krzepliwością krwi.
Kwitnące ziele nostrzyka o mocnym balsamiczno-gorzkawym, kumarynowym aromacie i gorzkawo – korzennym, smaku ma zastosowanie jako przyprawa do wielu potraw, głównie z królika. Poza tym można jej używać do aromatyzowania serów, kompotów, deserów, sałatek owocowych i  warzywnych. Wyraźnie poprawia też smak i zapach kartoflanki, zupy jarzynowej i kapuśniaku, tłustych zawiesistych sosów, potraw z ryb kaczek, gęsi, wieprzowiny, koniny, baraniny, potraw z wątróbki, bigosu i innych potraw z kapusty, potraw z grzybów, buraków i jajek.
Bywa uprawiany na zielony nawóz, rzadziej na paszę.
Nostrzyk biały należy do najlepszych roślin miododajnych w naszym klimacie. Bywa bardzo licznie odwiedzany przez pszczoły miodne. Wydajność miodowa z 1 ha wynosi 300 – 600 kg. Kwitnie od czerwca do października.